322 840
redigeringer
→Liv
(→liv) |
(→Liv) |
||
| Linje 15: | Linje 15: | ||
I 1864 avla han studenteksamen, og han drog så til [[Oslo|Christiania]]. Der byrja han studere jus på [[Universitetet i Oslo|universitetet]], men han tok ikkje juridisk embetseksamen. I staden reiste han til [[Halsnøy]] i [[Sunnhordland]] saman med [[Niels Juel (1831–1897)|Niels Juel]], og i 1868 starta dei ein folkehøgskule der. Etter å ha drive den i fire år drog Konow vidare til [[Mossige]] på [[Jæren]]. | I 1864 avla han studenteksamen, og han drog så til [[Oslo|Christiania]]. Der byrja han studere jus på [[Universitetet i Oslo|universitetet]], men han tok ikkje juridisk embetseksamen. I staden reiste han til [[Halsnøy]] i [[Sunnhordland]] saman med [[Niels Juel (1831–1897)|Niels Juel]], og i 1868 starta dei ein folkehøgskule der. Etter å ha drive den i fire år drog Konow vidare til [[Mossige]] på [[Jæren]]. | ||
I 1873 tok han så over møllebruket på Stend etter faren. Det var noe det politiske arbeidet tok til. Han var ordførar i Fana det meste av tida mellom 1880 og 1901, med to avbrot. I perioden 1877–1879 var han fyrste vararepresentant til [Stortinget]] frå Søndre Bergenhus, og det siste av desse åra møtte han fast på tinget. I 1880 vart han vald inn på fast representant, og han blei sittande til 1888. I tida fram mot 1884 orienterte han seg saman med fleire andre unge representantar mot [[Johan Sverdrup]]. I 1884 tok han del i skipinga av [[Venstre|Norges Venstreforening]], og han kom inn i landsstyret frå starten og vart sittande der til 1889. I det siste året var han varaformann. På Stortinget var han odelstingspresident 1884–1887 og i 1888 var han stortingspresident. | I 1873 tok han så over møllebruket på Stend etter faren. Det var noe det politiske arbeidet tok til. Han var ordførar i Fana det meste av tida mellom 1880 og 1901, med to avbrot. I perioden 1877–1879 var han fyrste vararepresentant til [[Stortinget]] frå Søndre Bergenhus, og det siste av desse åra møtte han fast på tinget. I 1880 vart han vald inn på fast representant, og han blei sittande til 1888. I tida fram mot 1884 orienterte han seg saman med fleire andre unge representantar mot [[Johan Sverdrup]]. I 1884 tok han del i skipinga av [[Venstre|Norges Venstreforening]], og han kom inn i landsstyret frå starten og vart sittande der til 1889. I det siste året var han varaformann. På Stortinget var han odelstingspresident 1884–1887 og i 1888 var han stortingspresident. | ||
Etter at Sverdrup hadde fått statsministerjobben kom både Konow og andre Venstrefolk meir og meir i opposisjon til han. Konow vart ein av dei skarpaste kritikarane til Sverdrup, særleg i kultursaker. I 1888 kom det til brot mellom Sverdrup og «reine Venstre», og det var då Konow som fremja interpellasjonen som innleidde oppgjeret. Partisplittinga gjekk ikke slik dei hadde håpt, for «reine Venstre» tapte valet. Dette var eit hardt slag for han, og han reiste heim til Fana og fokuserte på bruket og på lokalpolitikken. | Etter at Sverdrup hadde fått statsministerjobben kom både Konow og andre Venstrefolk meir og meir i opposisjon til han. Konow vart ein av dei skarpaste kritikarane til Sverdrup, særleg i kultursaker. I 1888 kom det til brot mellom Sverdrup og «reine Venstre», og det var då Konow som fremja interpellasjonen som innleidde oppgjeret. Partisplittinga gjekk ikke slik dei hadde håpt, for «reine Venstre» tapte valet. Dette var eit hardt slag for han, og han reiste heim til Fana og fokuserte på bruket og på lokalpolitikken. | ||