Einar Skavlan (1845–1923)

Einar Skavlan (fødd i Herøy, Sunnmøre, 29. august 1845, død i Kristiania 6. februar 1923) var prest, lærar og folkehøgskulestyrar. Han stifta den fyrste folkehøgskulen på Sunnmøre så tidleg som i 1871 eller 1872. Dette, sett i samanheng med liberale venstrehaldningar i nær familie og det sosiale miljøet han tilhøyrde, peikar mot grundtvigiansk innverknad og ei liberal politisk og teologisk innstilling. Men enkelte omtaler peikar i motsett lei.

Familie

Han var son av prost Aage Schavland (1806-1876) og Gerhardine Pauline Bergh (1817-1884). Einar var del av ein syskenflokk på 12. Fleire av brørne var markante personlegdomar i norsk kulturliv og politikk på slutten av 1800-talet. Den mest kjende var professor i litteraturhistorie Olaf Skavlan (1838-1891). Eldste systera var gift med Ludvig L. Daae på Solnør i Skodje, fut på Sunnmøre, stortingsmann og statsråd i Johan Sverdrups regjering frå 1884. Einar Skavlan var farbror til Dagblad-redaktøren med same namn (Einar Skavlan 1882-1954).

Einar Skavlan gifta seg i 1877 med Johanne Louise Brun Bomhoff (1852-1919), dotter av kjøpmann i Larvik Konstans Bomhoff og Anette Gehter. Einar og Johanne Louise fekk to born, Aagot (1878-1918) og ein son som døydde som mindreårig.