Kolbrennarlokalitet knytt til Lesja jernverk: Forskjell mellom sideversjoner
Hopp til navigering
Hopp til søk
Ingen redigeringsforklaring |
m (Teksterstatting – «[[Kategori: » til «[[Kategori:») |
||
| Linje 12: | Linje 12: | ||
* Einbu, Aud 2000: «Restaurerer kolbrennarkoie ved Sandom». ''[[Årsskrift for Lesja historielag]]'' s. 32-34. | * Einbu, Aud 2000: «Restaurerer kolbrennarkoie ved Sandom». ''[[Årsskrift for Lesja historielag]]'' s. 32-34. | ||
[[Kategori: Lesja kommune]] | [[Kategori:Lesja kommune]] | ||
[[Kategori: Lesjaverk]] | [[Kategori:Lesjaverk]] | ||
[[Kategori:Lesja jernverk]] | [[Kategori:Lesja jernverk]] | ||
[[Kategori: Kolbrenning]] | [[Kategori:Kolbrenning]] | ||
[[Kategori: Kulturminner]] | [[Kategori:Kulturminner]] | ||
{{artikkelkoord|62.1753|N|8.6008|Ø}} | {{artikkelkoord|62.1753|N|8.6008|Ø}} | ||
{{nn}} | {{nn}} | ||
Sideversjonen fra 19. nov. 2023 kl. 21:53
Restaurert kolbrennarkoie.
Foto: Arnfinn Kjelland
I 1999 vart det tilfeldigvis funne ein kolbrennarlokalitet som må ha vore knytt til Lesja jernverk nedafor Sandan, sørlegaste garden i Søre Verket i Lesja. Trekol var viktigaste energikjelda for drifta av jernverket, som var i drift til kring 1800. Aktiviteten her må altså ha vore frå 1700-talet.
Lokaliteten består av ei koie og minst 8 tufter etter kolmiler. Lesja historielag restaurerte koia sommaren 2000, og er sikre på at den berre har vore nytta som kvilestad for kolbrennarar. Koia var 1,4 m brei og 2 m lang, bygd av jordvollar støtta opp med kavlar og med halvklovningar som taktro, med ein open eldstad i eine hjørnet.
Kolmile framafor koia. Denne mila har truleg slokna før ho var ferdig, sidan det ligg att så mykje kol der.
Kjelder
- Plakater ved lokaliteten
- Einbu, Aud 2000: «Restaurerer kolbrennarkoie ved Sandom». Årsskrift for Lesja historielag s. 32-34.