Historisk oppføringspraksis, òg ofte kalla musikk på originalinstrument, historisk informert oppføringspraksis o.a., byggjer på ideen om at musikk helst skal oppførast på instrumenttypar og med teknikk og tolking som er mest mulig likt det som var sett på som idealet i den tida musikken vart skriven. Dette er eit grunnleggande prinsipp for tidligmusikkrørsla.