Jens Stub
Jens Stub (fødd 3. mars 1764 på Nordfjordeid, død 24. oktober 1819 på Tresfjorden) var prest og eidsvollsmann.
Stub vart cand.theol. i 1788. Han var utnemnt til sokneprest i Alta-Talvik prestegjeld, der han var til 1801. Han er registrert med kone og to born busett i Talvik i folketeljinga 1801. Han vart så sokneprest i Veøy prestegjeld og prost i Romsdal prosti.
I 1793 gifta han seg med Gjertrud Helene Heiberg (1774–1852). Dei fekk ti born, og har stor etterslekt.
Ved valet i Veøy i 1814 vart han ein av valmennene frå prestegjeldet. På amtsforsamlinga vart amtmann Hilmar Meincke Krohg, prost Baade og bonde Elling Olsson Walbøe valde. Prost Baade erklærte at han ikkje kunne ta imot valet grunna høg alder. Den som hadde nest mest stemmar var prost Finckelhagen, men også han måtte trekkje seg. Dermed endte Stub, som hadde fått flest stemmar etter Finckelhagen, opp som amtet sin andre deputerte. Under forhandlingane i Riksforsamlinga røysta han med unionspartiet.
I oktober 1819 la Stub ut på ei anneksreise til Sylte sokn. Han omkom på Tresfjorden under denne reisa.
Kjelder
- Jens Stub i folketelling 1801 for Alta-Talvik prestegjeld fra Digitalarkivet
- Jens Stub på Eidsvollsmennenes etterkommere
- Jens Stub på Wikipedia på bokmål og riksmål
- Jens Stub i Store norske leksikon