Knut Kirkhorn: Forskjell mellom sideversjoner
(→Bakgrunn og lærarkarriere: faren kyrkjesongar) |
(→Gardbrukar og ordførar: framhaldsskule sidan 1750) |
||
| Linje 6: | Linje 6: | ||
== Gardbrukar og ordførar == | == Gardbrukar og ordførar == | ||
På Kirkhorn var det ein sterk og gamal lærdoms- og skrifttradisjon, og det hadde vore ein privat framhaldsskule på garden frå kring 1750 som Knut Kirkhorn førte vidare. I 1859 tok han over farsgarden og var bonde livet ut. Eigedommen, som var ganske stor etter vestlandske tilhøve, fødde i 1865 2 hestar og 16 storfe. Knut Kirkhorn hadde på denne tida både dreng og to tenestejenter. | |||
Kirkhorn var sentral i arbeidet med å få skilt ut Hornindal frå [[Eid kommune|Eid]] som eige herad. Dette lukkast i 1867, og Kirkhorn var [[Ordførarar i Hornindal kommune|ordførar i den nye kommunen]] frå skipinga til han døydde. | |||
== Stortinget == | == Stortinget == | ||
Sideversjonen fra 8. aug. 2013 kl. 09:28
Mal:Thumb høyre Knut Rasmusson Kirkhorn (fødd 31. mai 1830 i Hornindal, død 3. mars 1885 på Tynset) frå Hornindal i Sogn og Fjordane var lærar, kyrkjesongar, gardbrukar og politikar for Venstre. Han møtte på Stortinget 1875, 1877 og 1880–85 og var fyrste ordføraren i Hornindal.
Bakgrunn og lærarkarriere
Han var son av Rasmus Olsson og Olave Olsdotter Kirkhorn. Faren var gardbrukar og kyrkjesongar, og Knut Kirkhorn vart sjølv seminarist frå Stord i 1850. Deretter var han huslærar hos soknepresten Nils Nilssen Dahl på Eid i Nordfjord, Walter Scott Dahl var då ein av elevane hans. Han var lærar og kyrkjesongar etter faren i heimbygda Hornindal frå 1852.
Gardbrukar og ordførar
På Kirkhorn var det ein sterk og gamal lærdoms- og skrifttradisjon, og det hadde vore ein privat framhaldsskule på garden frå kring 1750 som Knut Kirkhorn førte vidare. I 1859 tok han over farsgarden og var bonde livet ut. Eigedommen, som var ganske stor etter vestlandske tilhøve, fødde i 1865 2 hestar og 16 storfe. Knut Kirkhorn hadde på denne tida både dreng og to tenestejenter.
Kirkhorn var sentral i arbeidet med å få skilt ut Hornindal frå Eid som eige herad. Dette lukkast i 1867, og Kirkhorn var ordførar i den nye kommunen frå skipinga til han døydde.
Stortinget
Kirkhorn vart vald som 4. vararepresentant for Nordre Bergenhus i 1870 og som 2. vararepresentant i 1873, og han møtte fyrste gongen på Stortinget frå 20. februar 1875 og ut sesjonen. Som 1. vararepresentant etter valet i 1876 møtte han på 1877-sesjonen. På dei to neste vala kom han inn på fast plass, så han møtte på Stortinget 1880-1885. Han var i desse åra (og i 1877) medlem av kyrkjekomiteen, og i 1885 var han ein av dei 41 framleggsstillarane bak jamstellingsvedtaket mellom landsmålet og bokspråket. Han var 1880-85 også medlem av Lagtinget, og var såleis 1883-84 medlem av riksretten.
Den 2. mars 1885 vart han permittert på grunn av sjukdom, og dagen etter døydde han på Tynset på veg heim med toget.
Kjelder og litteratur
- Folketeljinga 1865 for Eid
- Lindstøl, Tallak:Stortinget og Statsraadet 1814-1914. Kristiania, 1914
- Omtale i nynorsk wikipedia
- Verdens Gang nr. 31, 14. mars 1885. [1]