Nils Holter

Nils Holter (født 22. mars 1899 i Hamar, død 30. august 1995 i Oslo) var ein arkitekt som virka i Oslo i perioden frå 1923 til omkring 1981.

Nils Holter.
Foto: Hentet fra Studentene fra 1918 (1968)

Han var son av overlærer Peder Holter (1868–1939) og Nicoline Thronsen (f. 1868) og vart gift i 1926 med Elsa Greiff (1903-1986).

Holter tok examen artium i 1918 og studerte etter det ved NTH, hvor han vart utdanna arkitekt i 1922. Han arbeidde som assistent hos professor Sverre Pedersen 1923-26, (mellom anna på vinnarprosjektet til Universitetsutbygginga 1925, "Blindernaksen"), var deretter tilsett i Oslo reguleringsvesen 1926-36, før han i 1936 oppretta privat praksis i Oslo, frå 1969 i kompaniskap med arkitekt Jan Bauck.

Holter var BSR- medarbeidar under krigen, i starten som personleg rådgjevar for Sverre Pedersen med ansvar for Austlandet – seinare medlem i rådet for Brente Steders Regulering. Han var Pedersens medarbeider på reguleringsplanen for Elverum i 1940. I 1949 vann han 1.premie i tevling om Namsos tinghus, men tinghuset vart aldri realisert

Hans mest kjende arbeid er Kringkastingshuset, 1938-1945 og Fjernsynshuset, 1969, på Marienlyst i Oslo, samt utvidinga av Stortinget 1949-59. Han tegna også Telegrafverkets administrasjonsbygning i Universitetsgata 2, 1962. Blant hans andre arbeid kan nemnast Bergen Posthus 1950, Hamarstua restaurant og utescene, på Domkirkeodden i Hamar frå 1959. I Tromsø har han tegna Kringkastingshuset i 1948 og telegrafbygget i Kirkeparken i 1957.

Nils Holter var ridder av St. Olavs Orden.

Kilder og lenker

 
Kringkastingshuset på Marienlyst i Oslo er blant Nils Holter sine mest kjende verk.
Foto: Stig Rune Pedersen (2012)

Eksterne lenker


  Denne artikkelen om en arkitekt er del av prosjektet «Gjenreisningsarkitektane» fra Nasjonalt Senter for Gjenreisingsarkitektur. Du kan gjerne bidra med flere biografier! Flere artikler finner du i Kategori:Arkitekter.