Särnmål eller sernamål er dialekten som tradisjonelt har vorti tala i Särna i Älvdalens kommun i Sverige. Inntil kapellan Daniel Buscovius' inntog på ski med ein bondehær frå Älvdalen, Oxberg og Venjan i mars 1644 var Serna ein del av Norge. Dialekten fell framleis stort sett innanfor østerdalsmåla med sitt rike vokalsystem, monoftongering, tjukk l m.m. Ulikt østerdalsmåla elles (og alle andre nabodialektar) er gjennomført e-infinitiv/apokope og mykje svekking til -e i jamvekts-substantiv. Eit fellestrekk med härjedalsmålet er markert preaspirasjon ved pp, tt og kk. Ordskatten er òg mykjegodt norsk, med ord som ânnsøḷes, attn, avåt, bihkkë (bikke), bihttë (strikke), bjellku, bḷistrë (plystre), brinnbär (bringebær), brok, båtstô (båtstø), dôrståhkk (dørstokk), fjøs, frôsk, førsje (førkje), gut, hôvôll (håboll), jønnbrø, kväkks (kvefs), slåhtt-ônn, stâbbur, tjennspak (kjennspak), tôḷmosamm osv.
Dômm tôler sô kônstukkt i Ståkkålm. Jä begrip ihtt hô dômm sejjër.
