Skjåk kommune
- Sjå også artikkelen Skjåk.
Skjåk kommune ligg i Innlandet fylke, lengst vest i Ottadalen, ein sidedal av Gudbrandsdalen. Kommunen vart skild ut frå Lom 1. januar 1866. Da hadde namnet skriftforma Skiaker. Kommunen er geografisk samanfallande med Skjåk prestegjeld med dei to sokna Skjåk og Nordberg. Bismo er senteret i kommunen, på nordsida av dalen på grensa mellom dei to sokna.
| Skjåk | |
|---|---|
| |
| Basisdata | |
| Historisk(e) namn | Skiaker |
| Kommunenummer | 3433 |
| Fylke | Innlandet |
| Kommunesenter | Bismo |
| Areal | 1977.83 km² |
| Areal land | 1977.83 km² |
| Areal vatn | 0 km² |
| Folketal | 2 147 (2023) |
| Grunnlagt | 1866 |
| Målform | Nynorsk |
| Nettside | Nettside |
| Liste over ordførarar | |
Kommunen ligg mellom fjellpartia med dei nyare namna Breheimen og Reinheimen, og heile 79% av kommunens areal fell inn under nasjonalparkane med desse namna. Eller ein kan seia at fjella i Skjåk tilhøyrer nord- og vestdelen av Jotunheimen. I nord grensar Skjåk til Norddal, Rauma og Lesja, i aust og søraust til Lom, i sør til Luster og i vest til Stryn og Stranda. Det går heilårsveg over fjellet til Stryn i Nordfjord. Sommarstid er det også veg til Geiranger på Sunnmøre.
Folketalet i 2012 er 2307. Det har vore ein nokså jamn nedgang frå midten av 1950-åra, da folketalet var på topp med 3038 innbyggjarar (1956).[1]
Den særs nedbørsfattige bygda er kjend for dei mange anlegga for kunstig vatning som har vore i bruk gjennom mange hundre år. Dette avspeglar seg i ordtaket «gjev Vårherre oss sol, ska' oss sjølve skaffe væte». Motivet i kommunevåpenet, akantusblomen, peikar mot treskurden og andre rike handverks- og folkekunsttradisjonar i bygda.
Otto Ottesen, sokneprest i Skjåk (1863-1877) og kommunens fyrste ordførar (1866-1875). Fotograf ukjent.
Kommunesenteret Bismo. Foto: Morten Kielland.
Skjåk kyrkje, bygd i 1751-1752. Foto:H.P.Hosar.
Nordberg kyrkje, bygd 1861-1864.
